Natuurlijke groepen

In de natuur leven productiedieren, zoals melkkoeien en vleesvarkens, in een kudde of in een groep.

De samenstelling van de groep is gevarieerd. Oudere dieren hebben automatisch een hogere positie in de sociale rangorde dan de jonge dieren.

De groepen zijn nooit groter dan dat de dieren kunnen overzien. Elk dier kent zijn plek. En ook de plek van zijn soortgenoten op de sociale ladder.

Gevechten komen niet veel voor.

Verenpikken komt in de natuur niet voor

Kippen leven in de natuur in kleine groepen. Een groep bestaat uit ongeveer 30 kippen. Dit wordt een toom genoemd.

Binnen een toom heerst een duidelijke hiërarchie. Een kip kan ongeveer 100 soortgenoten herkennen en daarvan de sociale status onthouden.

De relaties tussen kippen onderling wordt in de natuur bepaald door de rangorde en door vriendschapsbanden.

In de intensieve pluimveebedrijven, kunnen wel 50.000 kippen in 1 stal gehouden worden. Dit maakt een natuurlijke pikorde onmogelijk. Bovendien zijn de kippen niet goed opgevoed. De kippen hebben geen moeder gehad, die ze sociale vaardigheden heeft geleerd. Dit leidt tot pikgedrag.

Er leven in een kippenmesterij ongeveer 19 kippen op een vierkante meter. Het gebrek aan ruimte versterkt het pikgedrag. Van de vleeskippen komt 70% uit de intensieve kippenmesterijen.

Behalve dat kippen naar elkaar pikken, zijn er in pluimveebedrijven ook kippen die veren van andere kippen afpikken. Dit komt in de natuur niet voor. Dit heeft niets te maken met normaal pikgedrag om de rangorde te bepalen.

Het verenpikken kan leiden tot ernstige verwondingen. Bovendien is er kans dat andere kippen het gedrag van de verenpikkende kip gaan kopiëren.

In de natuur is een kip meer dan de helft van de dag bezig met het zoeken naar voedsel. In de kippenhouderijen hoeven de kippen niet naar voedsel te zoeken. Met verveling tot gevolg. Dit kan ook leiden tot pikken en verenpikken.

Als bij het pikken wonden ontstaan die gaan bloeden, kan pikken leiden tot kannibalisme. Bloed heeft een grote aantrekkingskracht op kippen.

In de natuur wordt een zwakke of zieke kip door groepsgenoten gepikt en verstoten. Dit om de groep te beschermen.

Een zwakke en zieke kip trekt roofdieren aan.