MEDEDOGEN

“Je voorstellen hoe het is om iemand anders dan jezelf te zijn, vormt de kern van onze menselijkheid. Het is de essentie van mededogen en het is het begin van moraliteit.”
Ian McEwan

Mededogen, compassie, barmhartigheid, naastenliefde of genade.

Mededogen is een onderdeel van lief hebben.

Mededogen is niet hetzelfde als medelijden.

De meeste mensen hebben na het zien van schokkende beelden uit de vee-industrie medelijden met dieren.

Soms mensen kunnen er ’s nachts niet van slapen. Als ze varkens hebben zien verdrinken in kokend heet water.

Het gekke is, dat die mensen die ’s nachts wakker liggen van het varken, de volgende dag hun boterham beleggen met een stuk ham.

Voor de dieren in de vee-industrie zal er niets veranderen, hoeveel mensen er met hun meelijden.

Medelijden is jouw interpretatie van hun pijn, en daarom verbindt medelijden niet. Je bent op jezelf gericht. Als je medelijden hebt, stel je jezelf boven de ander: “Ik lijd met je mee. Jij bent zielig, je bent een stumper.”

Bij mededogen bekijk je het vanuit het standpunt van de ander. Je leeft je in, in de gevoelens van de ander. Je bent op de ander gericht.

Meevoelen is gelijkwaardig. Medelijden niet.

Voelen houdt het hart open. Lijden sluit het hart.

Als wij mededogen voelen met een dier. Dan willen we niet dat het dier lijdt.

Sommige mensen genieten van het kijken naar dierenleed. Deze mensen gaan bijvoorbeeld naar stierengevechten en hondengevechten.

De meeste vleeseters genieten niet van het kijken naar dierenleed. Zij genieten van het resultaat van dit lijden: het broodje ham en de saucijzen op de barbecue.

Op emotioneel gebied zijn dit verschillende mensen. Deze mensen hebben wel dezelfde moraal.

Zij vinden het prima dat dieren lijden voor hun plezier.

In het ene geval hebben mensen er plezier in, om naar het lijden van een dier te kijken. In het ander geval hebben mensen er plezier in, om het resultaat van dit lijden te eten. Zij vinden vlees lekker smaken.

In beide gevallen is er geen noodzaak voor het lijden.

Het is niet nodig om dieren te laten lijden voor je eten. Je kunt plantaardig eten.

Plantaardig eten is een teken van mededogen voor dieren. Je hart openen voor dieren, het van uit hun standpunt bekijken, meevoelen met dieren.

Plantaardig eten is ook een erkennen dat een dier recht heeft op zijn bestaan.

Vaak kom ik in veganistische boeken of sites een uitleg tegen, waarom dieren bestaansrecht hebben.

De intelligente van varkens wordt vergeleken met die van kinderen. Het leervermogen van zwakzinnigen met kippen.

Ik vind dat allemaal niet relevant. Ik denk dat we bestaansrecht hebben, omdat we bestaan. Zo heeft ook het varken, het kind, de hond en de walvis bestaansrecht, omdat ze bestaan.

We bestaan, dat is genoeg.

Zodra je bestaat, heb je het recht om te bestaan.

Bestaan hoeft niet te worden uitgelegd, bestaan hoeft niet te worden verdedigd.

Mensen zijn gelijkwaardig, het maakt niet uit hoe oud je bent, of je een heer bent of een dame, het maakt niet uit tot welk ras je behoort, welk geloof je aanhangt of hoeveel geld je hebt.

Niemand bestaat meer of minder dan een ander.

Bestaan: dat is genoeg. Dat is ook genoeg voor dieren.

Recht op bestaan. Recht op je leven, recht op je unieke individualiteit en recht om te leven naar je aard en behoefte.

Er is geen hiërarchie in bestaansrecht.

Waarop zouden we die hiërarchie moeten baseren?

Het diersoort dolfijn bestaat veel langer dan de mensheid, kippen kunnen beter zien, schildpadden worden ouder, vogels kunnen vliegen, olifanten zijn zwaarder, muggen zijn lichter, het hart van kolibries slaat sneller, het hart van walvis slaat langzamer. Honden ruiken beter en walvissen hebben de grootste penis.

“Liefde, mededogen en verdraagzaamheid zijn geen luxe artikelen, maar eerste levensbehoeften.”
Dalai Lama