MOED

“Gelukkig degene, die de moed bezit, te zijn en te doen, niet wat de openbare mening, maar wat zijn geweten hem voorschrijft.”
Carmen Sylva 1843 – 1916

Plantaardig eten is moedig eten.

Als het op vlees eten aankomt, is de mens waarschijnlijk zelf het grootste kuddedier.

De vee-industrie druist in tegen alle normen en waarden die wij persoonlijk als mens hebben. En toch eten de meeste mensen elke dag vlees.

De intensieve-veehouderij doet zijn uiterste best doet om ervoor zorgen dat wij zo weinig mogelijk te zien krijgen van het leven van deze dieren.

Zo nu en dan krijgen we een uitgelekt beeld te zien van een stel kale kippen, krijsende varkens in gloeiendheet water of een veetransport.

Vol afschuw kijken de meeste mensen naar deze beelden, om vervolgens over te gaan op de orde van de dag. En dat is onder anderen het eten van vlees.

In onze maatschappij is het normaal om dierlijke producten te eten.

De meeste mensen zijn dan ook gaan geloven dat het normaal is.

Als je ouders vlees eten en je hele familie, als je buren en ook je collega’s vlees eten, als je in de supermarkt komt en het vlees zo uit de schappen kan pakken, dan moet het wel normaal zijn.

De meeste mensen gedragen zich als makke schapen in een kudde.

Het stemmetje binnen in je dat zegt: “Het leven van deze dieren is afschuwelijk, ik wil dit niet eten, ik wil daar niet aan mee doen”, dat stemmetje dat bij ieder mens aanwezig is, wordt genegeerd.

In de geschiedenis van de mensheid, zien we misstanden, die door de hele maatschappij als normaal worden beschouwd, voorbeelden genoeg.

Wij zijn helaas voor alle dieren in de vee-industrie, van nature geprogrammeerd om ons aan te passen aan de kudde. En deze kudde te gehoorzamen.

Soms heeft de maatschappij, de kudde waarbij je hoort, het fout. En is je eigen gevoel voor ethiek juist.

Het stoppen met eten afkomstig uit de intensieve-veehouderij is dan ook veel meer dan respect hebben voor dieren. Het is in de eerste plaats respect hebben voor je eigen normen en waarden.

Het vergt wel wat moed om op een feestje de bitterballen af te wijzen en om een groenteloempia te vragen. Het vergt wel wat moed, om je buiten de groep te plaatsen en te zeggen: “Nee vee-industrie daar doe ik niet aan mee.”

Gelukkig voor jou – werkt het principe, dat de mens bij de groep wil horen als het op vlees eten aankomt – ook omgekeerd.

Als er genoeg mensen zijn die om een groenteloempia gaan vragen, dan zal uiteindelijk de grootste bitterbal liefhebber, om een groenteloempia gaan vragen.

Dan was jij toch maar even de koploper op het feestje. Of ben je liever een meeloper in de kudde?

“Het goede erkennen en niet doen is een gebrek aan moed.”
Confucius 551 v.C. – 479 v.C.