VREEDZAAM

 

“Zolang er slachthuizen zijn, zullen er ook slagvelden zijn.”
Leo Tolstoy 1828-1910

 

Stel dat jij de ideale wereld zou mogen maken:

Zou je dan dierenleed creëren?

Nee?

Waarom eet je het dan?

Door dierlijke producten te eten creëer je dierenleed. Geen enkele uitzondering.

Een plantaardig eetpatroon maakt de wereld vreedzamer.

Een jonge poes die die nooit heeft leren jagen van zijn moeder, verandert onmiddellijk in een roofdier als het een vogel ziet fladderen of een muis voorbij ziet rennen.

Wij mensen hebben dat instinct niet.

Kinderen die een dier zien hebben geen neiging om het dier pijn te doen en te doden.

Sterker nog als kind een jong poesje pakt, het dier kapot scheurt en rauw opeet, dan maken wij ons grote zorgen.

En terecht.

Dierenmishandeling door kinderen is een van de eerste aanwijzingen van een onderontwikkeling van empathie, gebrek aan emotie, sadisme en andere psychische stoornissen.

Empathie is het vermogen om je in te leven in de gevoelens van anderen.

Uit een onderzoek van Fawcet en Gullone in Ascione in 2005, blijkt dat kinderen die empathisch vermogen ontwikkelen voor dieren, makkelijker empathisch vermogen ontwikkelen voor mensen.

Het ontwikkelen van empathisch vermogen voor dieren is bij kinderen belangrijk.

Kinderen – die empathie ontwikkelen voor dieren – hebben minder kans op het plegen van geweldsdelicten en andere vormen van criminaliteit op latere leeftijd.

Van nature zijn mensen en kinderen niet wreed naar dieren. En roept het zien en horen van dierenmishandeling verontwaardiging en woede op.

Maar een heel klein gedeelte van mensen heeft de neiging om dieren pijn te doen.

Dat het normaal is dat wij kippen, kalkoenen, varkens en koeien eten hebben we aangeleerd. We hebben ook aangeleerd dat het schandalig is om je hond op te eten. In sommige landen is het eten van honden geaccepteerd.

We hebben ook geleerd dat het normaal is om koeienmelk te drinken. En dat varkensmelk drinken raar is.

We eten massaal dierlijke producten. Van dieren waarvan we weten dat ze een slecht leven hebben gehad.

We sluiten onze kat niet maanden op in de kattenbak. We laten een kat niet in zijn eigen stront en urine leven. We laten de kat niet in de kattenbak bevallen en zijn jonge poesjes verzorgen. We knippen van pasgeboren poesjes niet de staarten af.

Bij varkens doen we dat wel.

Het is ons aangeleerd dat het bij varkens oké is.

Met supermarkten vol eten en geen enkele noodzaak om dierlijke producten te eten, kunnen we onze weerstand op het pijnigen van dieren respecteren.

Plantaardig eten draagt bij aan vrede op aarde en aan vrede in jezelf.

 

 

“Dieren eten ook dieren.” 
“Wat als je op een onbewoond eiland zit?” en dat soort geneuzel

 

Ik denk dat de meeste mensen het leven van een mens belangrijker vinden dan het leven van een dier.

Het zit in ons overlevingsinstinct om het leven van soortgenoten belangrijker te vinden dan het leven van niet-soortgenoten.

In het geval van een belangenconflict kiezen we daarom voor de mens. En niet voor het dier.

Ook dieren hebben de aangeboren neiging om het overleven van soortgenoten boven het leven van andere diersoorten te stellen.

Een kudde dieren, zoals koeien, leeft samen en beschermt elkaar tegen gevaar van buitenaf. Ook bijen vallen gezamenlijk een bedreiging voor het bijenvolk aan.

Behoud van individu en het behoud van soort. Dit zit in ons DNA.

“Dus ja. Als ik op dat onbewoonde eiland zit – en niets heb om te eten en dood ga van de honger – ja, dan zal ik een vis proberen te vangen en een konijn opeten.”

Voor jezelf kiezen – in een situatie op leven en dood – is natuurlijk overlevingsinstinct.

Maar ik woon niet op een onbewoond eiland zonder voedsel.

Ik woon in Nederland, in een appartement met een supermarkt om de hoek.

Ik hoef geen keuze te maken tussen het leven van een dier en het leven van mezelf als ik mijn boodschappen doe.

Er is geen belangenconflict.

Ik kan gezond en lekker eten. En ik kan het leven van dieren respecteren.

Als er geen belangenconflict is, dan vind ik het eten van dierlijke producten niet passen bij mijn gevoel voor ethiek.

Als er wel een belangenconflict is, dan vind ik dat we een dierenleven in sommige gevallen op mogen offeren om een mensen leven te redden.

Behalve de vraag over dat onbewoond eiland hoor ik ook vaak: “Ja, maar dieren eten ook dieren.”

Dat is waar. Er zijn diersoorten die andere diersoorten eten.

Maar deze dieren leven in dezelfde situatie als de veganist op het onbewoonde eiland. Ze moeten dat konijn eten om te overleven. Zij hebben een belangenconflict.

Zoals ik al zei, in het geval van een belangenconflict kies je voor jezelf. Dat is je natuurlijke overlevingsinstinct. Ik ben voor vegan eten, niet voor suïcidaal gedrag. Ook dieren zijn niet suïcidaal.

Ook dieren willen leven. En dat is nou precies de reden dat ik veganistisch eet.

Kun je mij nog volgen?

Trouwens, honden begroeten elkaar door aan elkaars achterste te snuffelen en honden poepen op straat. Dat doen wij niet.

En als je toch perse een dier wilt kopiëren. Veel diersoorten zijn veganist.

 

“Een vrede die alle aardse aanzien te boven gaat: een kalm en gerust geweten.”
William Shakespeare 1564 – 1616