Vervuiling zeeën en oceanen

 

De intensieve visserij vervuilt en beschadigt zeeën en oceanen. En veroorzaakt uitsterven van honderden vissoorten en andere zeedieren.

 

 

Zwerfnetten

 

Volgens gegevens van de UN en FAO, komt er wereldwijd 640.00 ton aan visnetten in de zee terecht.

Deze netten worden zwerfnetten genoemd.

Zwerfnetten komen in de zee terecht doordat vissers oude en kapotte netten overboord gooien. En doordat er tijdens het vissen netten kapotscheuren.

Visnetten kunnen honderden jaren in zee blijven zwerven.

In de zwerfnetten raken vissen, zeehonden, bruinvissen, schildpadden en andere zeedieren verstrikt.

Elk jaar sterven ontelbaar veel vissen en zeedieren in overboord gegooide en verloren visnetten.

Van de met uitsterving bedreigde zeezoogdieren heeft 45% te maken met zwerfnetten.

Zeezoogdieren kunnen geen zuurstof uit water halen, zoals een vis dat kan. Zeezoogdieren moeten ademhalen.

Dolfijnen moeten 1 keer per kwartier, tot maximaal 1 keer per uur een ademhaling doen.

Als een zeezoogdier in een net verstrikt raakt, verdrinkt het dier.

Op dit moment staan tientallen zeezoogdieren op de rode lijst van bedreigde soorten, zoals walvissen en dolfijnen.

 

 

Plastic in de zee

 

Uit een onderzoek van de Nature Communications blijkt dat 45% van al het plastic in de Noordzee, afkomstig is van de visserij.

Jaarlijks gaan een miljoen zeevogels, 100.000 zeezoogdieren, zeeschildpadden en ontelbaar veel vissen dood door plastic afval wat in de zee drijft.

Dieren raken verstrikt in het plastic of ze krijgen het plastic binnen als ze eten.

Sommige stukjes plastic zijn microscopisch klein, deze stukjes krijgen dieren ongemerkt binnen.

Dieren eten grote stukken plastic op. Ze denken dat het voedsel is.

Zeeschildpadden denken bijvoorbeeld dat een drijvend plastic zakje een kwal is, en eten het plastic zakjes op.

Ook voeren dieren hun jongen met stukjes plastic. Kleine stukjes plastic komen in de ingewanden terecht. Grotere stukken blijven in de maag zitten.

Dieren die veel plastic in hun maag hebben, sterven aan ondervoeding.

De maag raakt vol, en de dieren kunnen geen voedsel meer opnemen.

Van de Noorse Stormvogel heeft 93% plastic in de maag zitten. Gemiddeld hebben deze vogels 24 stukjes plastic in hun maag.

Als dieren in zee doodgaan door het eten van plastic, ontbinden de dieren in zee. Het plastic komt vervolgens weer in zee terecht. En wordt daarna weer door andere dieren opgegeten.

In plastic kunnen ook schadelijke stoffen zitten die dieren vergiftigen.

Drijvend plastic blokkeert zonlicht.

Planten in zee hebben zonlicht nodig om zuurstof te kunnen maken. Als planten te weinig zonlicht krijgen, sterven ze. Dit heeft grote gevolgen voor het zuurstofgehalte in zee. En voor de dieren die in zee leven en zuurstof nodig hebben.

Plastic wegwerptasjes, wegwerpflessen en andere stukken plastic veroorzaken zeevervuiling.

De meest schadelijke vorm van zwervende vervuiling in zee, is afkomstig van de visserij. Visnetten, vishaakjes, vispluis en kreeftenkorven doden miljoenen zeedieren per jaar.

Vispluis wordt gebruikt om visnetten tegen slijtage te beschermen. Het zijn plastic draadjes, vaak oranje of blauw, die onderaan de netten worden gebonden. Tienduizenden kilo’s pluis belanden elk jaar in zee.

 

 

Bijvangst

 

Zeevissers vangen onder anderen haring, kabeljauw, makreel, garnalen, kreeften en tonijn.

Het vangen van zoogdieren zoals dolfijnen en walvissen is in veel landen verboden.

Nederland is in 1964 gestopt met de jacht op walvissen. Het schip voor de walvisjacht is aan Japan verkocht.

Visvangst is in veel landen een belangrijke bron van inkomsten.

Bijvangst is de vangst van andere vis en diersoorten dan waarop gevist wordt.

Er zijn verschillende soorten bijvangst. Vissen die te klein zijn om aan de keuring te voldoen, vissoorten die slecht verkopen, vissoorten waarvoor de visser geen vergunning heeft, en andere diersoorten zoals dolfijnen, bruinvissen, zeeschildpadden, haaien, zeesterren en krabben.

Geschat wordt dat jaarlijks 27 miljoen ton, 35% van de visvangst weer overboord wordt gegooid. Hiervan gaat 90% dood.

Wereldwijd sterven er 300.000 dolfijnen en walvissen als bijvangst.

Dolfijnen kunnen van nature wel 50 jaar oud worden.

De Groenlandse walvis kan wel 200 jaar oud worden.

Dolfijnen zijn een van de oudste diersoorten op de wereld. Door de netten van de visserij worden ze met uitsterven bedreigd.

Dolfijnen hebben niet veel natuurlijke vijanden. Dolfijnen leven in groepen, om zich te beschermen tegen aanvallen van bijvoorbeeld orka’s en haaien.

Een dolfijn is geslachtsrijp als het dier tussen de 6 en 10 jaar oud is. Na een zwangerschapsperiode van een jaar krijgt een dolfijn 1 jong. De opvoeding duur ongeveer 2 jaar.

 

 

Overbevissing

 

Als er zoveel vis wordt gevangen dat het de natuurlijke hoeveelheid vis in een gebied schaadt, wordt dit overbevissing genoemd.

Jarenlang hebben industriële vissers uit de EU, Korea, Taiwan, Japan, de VS en China hun eigen visgebieden overbevist.

Als visvangst in eigen gebied terugloopt, gaan vissers verder de zee op, om te vissen.

Met grote boten, monsterboten genoemd, vangen industriële vissers, vis op gebieden waar mensen afhankelijk zijn van kleinschalig vissen.

De industriële vissers vangen het vis voor de plaatselijke bevolking weg.

Het grootste monsterboot van de Europese vissersvloot is van een Nederlands bedrijf. Het schip is 144 meter lang. In Mauritanië heeft het schip lang gevist.

Het wordt daar: ‘Ship from Hell’ genoemd. Het schip kan in een maand evenveel vis vangen als zevenduizend traditionele Afrikaanse vissers in een heel jaar.

De overheid heeft de visserij sinds de jaren 50 aangemoedigd om steeds meer vis te gaan vangen. Met steeds grotere en zwaardere schepen.

Miljoen euro’s aan subsidie zijn hierin gestoken.

Uit een studie gepubliceerd in het vaktijdschrift Sciense Advances, blijkt dat 54 procent van alle visserij in oceanen niet winstgevend is, als regeringen deze activiteiten niet deels subsidiëren.

Uit diezelfde studie bleek ook dat veel grote schepen arbeidskrachten uitbuiten en de vangst niet correct opgeven, omdat de vissers dat niet kunnen betalen.

Medeauteur van de studie Enric Salsa zegt in National Geographic Explorer in Residence:

“Als het in ecologische zin verwoestend is en in economische zin niet haalbaar, waarom stoppen we dan niet met het vissen op volle zee?”

In 2014, de meest recente gegevens over de kosten en opbrengsten, waren de kosten voor de visserij op volle zee tussen de 6,2 en 8 miljard.

Daarvan werd 4,2 miljard met subsidies gedekt. Op volle zee betekent buiten de Exclusieve Economische Zones.

Elk jaar wordt er ongeveer 93 miljoen ton aan vis uit zeeën en oceanen gehaald.

Volgens het wereldnatuurfonds is 33% van alle visbestanden overbevist.

Tien jaar geleden was dat een kwart en in 1974 slechts 10%. Honderden vissoorten worden met uitsterven bedreigd. In Europa worden negentig vissoorten met uitsterven bedreigd.

In een rapport van de Ellen MacArthur Foundation wordt voorspeld dat er in 2050 meer plastic dan vis in de zee zit.

 

 

Schadelijke vismethodes

 

De industriële visindustrie heeft zich de laatste tientallen jaren, dankzij een hoop subsidiegeld, enorm ontwikkeld.

Met radars en satellieten wordt vis getraceerd. En de netten zijn steeds groter en zwaarder geworden.

Bodemsleepnetten worden gebruikt om schol, tong en kreeftachtigen te vangen. Deze netten beschadigen de zeebodem en slepen koraal en zee planten mee.

Met explosieven zoals dynamiet worden vissen gedood. De boven drijvende vissen worden uit het water geschept. De explosieven vernielen onder water veel. Hele koraalriffen worden op deze manier opgeblazen.

Vissen worden gevangen met cyanide. Dit gebeurt vooral in koraalriffen om vissen voor aquaria te vangen. Ook voor restaurants in Hong Kong, Singapore en China, waar levende vissen op de menukaart staan.

Cyanide verdooft vissen, maar doodt ze niet. Cyanide is erg giftig, en beschadigd onder anderen het koraalrif.

Puls is een nieuwe manier van vissen. De vissen worden met stroomstoten opgeschrikt van de bodem en komen in het net terecht.

 

Bronnen: Seashepherd, Noordzee.nl, Nature Today, Zeehondencentrum, Greenpeace, Seniorennet, Zapp, Blik op nieuws, Peta Nederland, Nu, National Geographic, Wereld Natuur Fonds, Roots.